PO CO DZIECKU SPORT ?

Wciąż powtarzamy sobie i swoim dzieciom, że sport to zdrowie, że wyrabia charakter itd. Nie zawsze jednak mamy pomysł na to, dlaczego konkretnie sport ma tak silny wpływ na życie. Dlaczego sport to lekcja czegoś więcej niż rzucania do kosza czy dobiegania do mety?

Dlatego, że zazwyczaj do opanowania danej techniki nie wystarczy bezmyślnie powtarzać sekwencję ruchów. Trzeba się skoncentrować, trzeba kontrolować swoje ciało, trzeba zrozumieć czemu ten ruch służy, trzeba poradzić sobie kolejnymi nieudanymi próbami, trzeba zignorować własne zmęczenie, trzeba chcieć to robić, a nieraz trzeba to kochać. I to są te umiejętności, które zostają w człowieku na zawsze i będą mu zawsze służyć. Sport to więcej niż zdrowie zwłaszcza, że na 10000 osób, które zabierają się za uprawianie jakiejś dyscypliny 1 do 3 zostaje profesjonalistą. A co zostaje całej reszcie? Spróbujmy rozłożyć to na części pierwsze.

Ciało

Mówiąc o sporcie mówimy przede wszystkim o ciele. Sport wpływa na ciało, stawia mu wymagania i nieraz bardzo zmienia. Nietrudno odróżnić małego sportowca od dziecka, które sport zna tylko z konsoli do gier; mocno zarysowane mięśnie, dużo wyższa kontrola i wiedza o własnym ciele. Poza kontrolą i siłą aktywność fizyczna zwiększa odporność na ból i zmęczenie. Ponadto dla młodszych dzieci, które dopiero zaczynają szkołę, gdzie odbiera się im się wiele swobody, sport to szansa na spożytkowanie nagromadzonej energii. Dla nastolatków, które przechodzą kolejny skok rozwojowy dobry trening to podstawa w zbudowaniu mięśni, które mają trudne zadanie wspierania bardzo szybko rosnących kości. Podczas aktywności fizycznej rośnie poziom neuroprzekaźników odpowiadających za dobre samopoczucie a organizm ma szansę wypocić toksyny.

Serce i Umysł

Wspaniale jest mieć pasję i odskocznię od szkoły. Nie tylko sport pełni tę funkcję, może to robić wiele zajęć. Pasja pozwala przetrwać trudne chwile. Nieraz słyszy się od sportowców, że zawsze gdy w jakiejś sferze życia przychodził kryzys mogli iść na trening i zanurzyć się w tym innym, niezachwianym świecie. Sporty mają jasne, stałe zasady, które nawet małe dziecko opanowuje bardzo szybko. A dzieci, by móc czuć swobodę potrzebują czegoś stałego. To struktura daje poczucie bezpieczeństwa, która pozwala podejmować wyzwania. Jest jeszcze jedna ważna rzecz, która czyni sport ważnym dla rozwoju emocjonalnego. Zwłaszcza młodsze dzieci, które dopiero uczą się opanowywać intelektualnie swój wewnętrzny świat przeżywają emocje bardzo fizycznie. Nawet dorosłego nieraz ze stresu boli brzuch czy głowa. U dzieci i młodzieży te przeżycia są jeszcze silniejsze. Sport natomiast pozwala je rozładować, daje „dobre zmęczenie”, pobudza mięśnie ale koi nerwy.

Relacje

Bycie częścią społeczności to wielka wartość. Nie od dziś wiadomo, że w grupie uczymy się szybciej i łatwiej, obecność innych osób, które przechodzą przez ten sam trud sprawia, że jest nam lżej. Trenując dziecko podejmuje nieraz ogromne wyzwania - kto lepiej je zrozumie niż ktoś, kto przechodzi przez to samo? Być zrozumianym i rozumieć innych to siła. Móc powiedzieć „jestem sportowcem” może znaczyć bardzo wiele i dla mniejszego dziecka, które stara się jakoś odnaleźć w świecie jak i dla nastolatka, który szuka swojej tożsamości. Współtowarzysze treningu to nieraz osoby, którym trzeba bezgranicznie ufać, że będą na swoim miejscu, że pomogą kiedy będzie taka potrzeba, że przyjmą okazaną pomoc. Nie jest łatwo nauczyć się ufać innym i wiedzieć, że jest się godnym zaufania. Sport uczy zaufania i wymaga go. Podobnie jest ze współpracą i przywództwem. Tutaj, zwłaszcza dyscypliny zespołowe są polem do nauki jak być liderem i przejąć odpowiedzialność ale też jak działać razem z innymi, wykorzystać swoje umiejętności dla większego celu.

Bycie w klubie sportowym, w którym zawodnicy są ze sobą związani chroni dziecko przed różnymi zagrożeniami. Wielu sportowców i rodziców pół żartem mówi, że młody zawodnik nie „szlaja się po ulicach”, bo zawsze jest na treningu. Coś w tym jest. Sport to zdrowa alternatywa, która zajmuje czas w konstruktywny sposób. Jeśli dziecko znajdzie dyscyplinę, którą polubi, drużynę, z którą się zaprzyjaźni to nie będzie miało potrzeby szukania niebezpiecznych przygód czy imponowania innym. Sport może być źródłem poczucia siły i pewności siebie, które uwalniają od społecznej presji.

Uprawianie aktywność fizycznej bywa bardzo wymagające i nawet najmłodszy zawodnik musi opanować pewną dyscyplinę choćby dla własnego bezpieczeństwa. Bywa to frustrujące za to pozostawia w młodym człowieku wiedzę o własnym ciele i siłę do stawiania czoła trudnościom.

Bycie sportowcem wzmacnia ciało, hartuje ducha i ćwiczy umysł. Niezależnie od tego czy dziecko z amatora stanie się profesjonalistą będzie silne, pewne siebie i będzie lepiej wiedziało jak radzić sobie między ludźmi